Η Μάχη του Δάσους Teutoburg, που περιγράφεται ως η καταστροφή της Βαριανής από τους Ρωμαίους ιστορικούς, έλαβε χώρα στο σύγχρονο Kalkriese το 9 μ.Χ., όταν μια συμμαχία Γερμανικών λαών έστησε ενέδρα σε Ρωμαϊκή λεγεώνα.
Μια νέα επιστημονική μελέτη αποκάλυψε το λεγόμενο μεταλλουργικό δακτυλικό αποτύπωμα των Ρωμαϊκών λεγεώνων.
Με τον τρόπο αυτό οι ερευνητές κατάφεραν να αναγνωρίσουν τη χαμένη 19η Λεγεώνα που καταστράφηκε ολοσχερώς στη μάχη του δάσους Teutoburg.
Η 19η Λεγεώνα ιδρύθηκε από τον Αύγουστο το 41 ή 40 π.Χ., ενεργώντας για πρώτη φορά στη Σικελία ενάντια σε μια εξέγερση με επικεφαλής τον Σέξτο Πομπήιο, τον γιο του Πομπήιου του Μεγάλου.
Ενεργή κατά τη διάρκεια των γερμανικών εκστρατειών του Δρούσου (13–9 π.Χ.) και του Τιβέριου (8–5 π.Χ.), η 19η λεγεώνα ουσιαστικά αφανίστηκε ολοκληρωτικά στη Μάχη του Δάσους Τεύτομπουργκ το 9 μ.Χ., με αποτέλεσμα να αιχμαλωτιστεί ο αετός της λεγεώνας.
Η μάχη του δάσους Teutoburg διεξήχθη μεταξύ μιας συμμαχίας γερμανικών λαών, ενάντια στις λεγεώνες XVII, XVIII & XIX μαζί με 6 βοηθητικές κοόρτες και 3 μοίρες ιππικού.
Η ήττα, που περιγράφεται ως η καταστροφή της Βαριανής, θεωρείται συνήθως ως μια από τις πιο σημαντικές ήττες στη Ρωμαϊκή ιστορία. Και είχε ως αποτέλεσμα να σταματήσει η επέκταση των Ρωμαίων στα Γερμανικά εδάφη.
Η νέα μελέτη είναι ένα κοινό ερευνητικό έργο επιστημόνων από το Γερμανικό Μουσείο Μεταλλείων του Μπόχουμ, το Ερευνητικό Μουσείο Leibniz για Γεω-Πόρους και το Μουσείο Μάχης Βαρούς.
Η ομάδα ανέλυσε τη σύνθεση των χημικών ιχνοστοιχείων σε ρωμαϊκά τεχνουργήματα που βρέθηκαν στο σύγχρονο Kalkriese (τόπος της μάχης του δάσους Teutoburg), τα οποία είναι κυρίως κατασκευασμένα από μη σιδηρούχα μέταλλα όπως ο μπρούντζος και ο ορείχαλκος.
Εφαρμόζοντας ένα φασματόμετρο μάζας για την ανίχνευση μικρών ιχνών, οι ερευνητές είναι σε θέση να προσδιορίσουν τη διαφορά στη σύνθεση των μη σιδηρούχων μετάλλων που διαφέρουν σε κάθε λεγεώνα.
Κάθε λεγεώνα είχε τους δικούς της σιδηρουργούς για την επισκευή και την αντικατάσταση όπλων ή εξοπλισμού. Αυτό έδωσε στη μεταλλουργία τους μια ξεχωριστή χημική υπογραφή, καθώς οι τεχνικές διέφεραν στο στρατόπεδο κάθε λεγεώνας.
Η ερευνήτρια του Γερμανικού Μεταλλευτικού Μουσείου του Μπόχουμ, Annika Diekmann, δήλωσε: «Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να διαθέσουμε ένα ειδικό μεταλλουργικό αποτύπωμα για τη λεγεώνα, για το οποίο γνωρίζουμε τις τοποθεσίες των στρατοπέδων στις οποίες είχαν τοποθετηθεί».
Σύμφωνα με το ιστορικό κείμενο, η 19η βρισκόταν στο Ντάνγκστετεν της νότιας Γερμανίας, χρόνια πριν από τα γεγονότα της Μάχης του Δάσους του Τεύτομπουργκ. «Διαπιστώνουμε ότι τα ευρήματα από το Dangstetten και το Kalkriese παρουσιάζουν σημαντικές ομοιότητες. Τα ευρήματα που προέρχονται από τοποθεσίες λεγεώνων των οποίων οι λεγεώνες δεν χάθηκαν στη μάχη, διαφέρουν σημαντικά από τα ευρήματα του Kalkriese», πρόσθεσε ο Diekmann.
Με πληροφορίες από heritagedaily.com
